Σχέση μεταξύ καθημερινού ζυγίσματος και απώλειας βάρους

Γράφει ο Παπακωνσταντίνου Θεόδωρος 

Ποια είναι η κύρια σύσταση σχετικά με τη συχνότητα ζύγισης για την απώλεια βάρους;

Η κύρια σύσταση, με βάση τα ευρήματα της μελέτης WEIGH, είναι η καθημερινή ζύγιση. Η μελέτη έδειξε ότι τα άτομα που ζυγίζονταν καθημερινά είχαν σημαντικά μεγαλύτερη απώλεια βάρους σε σύγκριση με εκείνα που ζυγίζονταν λιγότερο συχνά (ακόμη και 5 ημέρες την εβδομάδα).

Πώς η καθημερινή ζύγιση επηρεάζει τις συμπεριφορές ελέγχου του βάρους;

Η καθημερινή ζύγιση συνδέεται με μεγαλύτερη υιοθέτηση συμπεριφορών ελέγχου του βάρους. Συγκεκριμένα, όσοι παρακολουθούσαν καθημερινά το βάρος τους, ανέφεραν πιο συχνή εφαρμογή στρατηγικών όπως μείωση της θερμιδικής πρόσληψης, μείωση των σνακ μεταξύ των γευμάτων, μείωση των γλυκών και των επιδορπίων, αύξηση της σωματικής δραστηριότητας (συμπεριλαμβανομένων μικρών αλλαγών καθημερινά και άσκησης για 30 λεπτά ή περισσότερο), αφαίρεση τροφών με υψηλές θερμίδες από το σπίτι ή το γραφείο και αύξηση των καθημερινών βημάτων.

Ποια είναι η ποσοστιαία διαφορά στην απώλεια βάρους μεταξύ των ατόμων που ζυγίζονται καθημερινά και αυτών που ζυγίζονται λιγότερο συχνά;

Στη μελέτη WEIGH, οι συμμετέχοντες που ζυγίζονταν καθημερινά έχασαν κατά μέσο όρο 9,4% του σωματικού τους βάρους σε 6 μήνες, ενώ εκείνοι που ζυγίζονταν λιγότερο από καθημερινά (κατά μέσο όρο 5,4 ημέρες την εβδομάδα) έχασαν 3,2%. Αυτό αντιστοιχεί σε μια μέση διαφορά -6,2% στην ποσοστιαία απώλεια βάρους, η οποία ήταν στατιστικά σημαντική.

Ποιος είναι ο πιθανός μηχανισμός μέσω του οποίου η καθημερινή ζύγιση βοηθά στην απώλεια βάρους;

Ο πιθανός μηχανισμός βασίζεται στη θεωρία αυτορρύθμισης. Η καθημερινή ζύγιση αυξάνει την αυτογνωσία σχετικά με τις μικρές αλλαγές στο σωματικό βάρος. Αυτή η καθημερινή ανατροφοδότηση επιτρέπει στα άτομα να αυτορρυθμίζουν καλύτερα τις συμπεριφορές τους, όπως τη διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα, ώστε να κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές για να διατηρήσουν ή να προωθήσουν την απώλεια βάρους.

Η μελέτη εξέτασε άλλες συμπεριφορές εκτός από τη ζύγιση, όπως την καταγραφή φαγητού ή άσκησης;

Η μελέτη αποθάρρυνε την καταγραφή διατροφής και άσκησης, αναγνωρίζοντας ότι αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να είναι δύσκολο να διατηρηθούν. Ωστόσο, μια μικρή μερίδα συμμετεχόντων ανέφερε ότι κατέγραφε το φαγητό ή τη σωματική τους δραστηριότητα. Δεν υπήρχαν διαφορές σε αυτές τις συμπεριφορές μεταξύ των ομάδων καθημερινής και λιγότερο συχνής ζύγισης, υποδηλώνοντας ότι η επίδραση της καθημερινής ζύγισης στις συμπεριφορές ελέγχου του βάρους δεν οφειλόταν σε αυτές τις πρόσθετες μορφές αυτοπαρακολούθησης.

Υπήρξαν σημαντικές διαφορές στη διατροφική πρόσληψη ή την ενεργειακή δαπάνη μεταξύ των ομάδων καθημερινής και λιγότερο συχνής ζύγισης;

Όσοι ζυγιζότανε καθημερινά ανέφεραν κατά μέσο όρο χαμηλότερη θερμιδική πρόσληψη και μεγαλύτερη ενεργειακή δαπάνη, αυτές οι διαφορές δεν έφτασαν στατιστική σημασία στη μελέτη. Ωστόσο, ανέφεραν σημαντικά υψηλότερη υιοθέτηση συγκεκριμένων διατροφικών και ασκησιακών στρατηγικών που συνδέονται με την απώλεια βάρους, όπως αναφέρεται παραπάνω.